Een vruchtbare zaterdag

Een vruchtbare zaterdag

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 05 Nov 2017

Iets in mij zei dat het druk ging worden vandaag, en weet je wat ? Ik had nog gelijk ook nog…tijd voor een lang verhaal.

Al vroeg waren de koikichi ter plaatse, en al gauw was er animo in de zaak. Er is dan ook veel te zien, en dat doet de gemoederen altijd oplaaien.

Al snel werden de eerste koi gebowld en gingen er enkele mee naar huis. Neen, de nieuwelingen nog niet, want dat is nog wat te vroeg, alhoewel dat ik tot de vaststelling kwam dat het ook wel eens anders gaat.

Een ongelooflijk verhaal kreeg ik te horen, ik ga geen namen noemen, maar ik stond toch eventjes met de mond vol tanden.

Blijkbaar gebeurt het dat de koi…mee dat ze van Japan komen, onmiddellijk in hun vijver worden gezet en de winter in worden geduwd. Ik snapte het even niet meer….

Ik verzorg de koi die in het najaar binnenkomen totdat ze in april afgehaald worden, en dan nog, want sommigen willen ze niet komen afhalen, tenzij het einde mei is…

Ben ik nu zo verkeerd, of ben ik nu zo dom dat ik het niet meer begrijp ! Prijzige koi komen aan, hebben altijd met hun gat in de boter gezeten op vrij warm water, en worden onmiddellijk geconfronteerd met de winters van bij ons…ik kon het niet goed bevatten !

Waarom moet ik mij dan altijd 5-6 maanden bezorgd maken is de vraag. Waarom zorg ik ervoor dat ze altijd op een constante temperatuur zitten van 18 graden ? Tja, ik sta hier even met mijn mond vol tanden en kan even geen antwoord geven…

Als ik nu alle mensen die een koi hebben gekocht zou verplichten om hun koi te komen ophalen en ze in hun vijver te zetten…de wereld zou te klein zijn…maar kom, laat ons overgaan tot de orde van de dag, want er is veel moois te zien.

Betsie Turf een sanke van Momotaro en met een lang verhaal is de eerste die naar haar nieuwe bestemming gaat. Het verhaal erachter ga ik even niet vertellen, want dat doet niets terzake, maar dat ze bombastisch overkomt staat als een paal boven water.Ik had ze 78 cm geschat, maar ze bleek slechts 77 cm te zijn. Ze is echter nog maar 5 jaar, dus alle mogelijkheden zijn nog open.

Een volgende koi die ik moest bowlen is een koi waar ik altijd een zwak voor heb, een mooie ginrin tancho. Ik kan hier van genieten, geloof dat maar, en wat nog mooier is…het is een mannelijke ginrin tancho. Zien jullie het verschil tussen man en vrouw ? Ikke niet hoor !

Dan even de sanke van Johan onder de loep genomen. Dit zijn de koi waar je door moet kijken en de toekomst moet kunnen lezen. Dit zijn de koi waarvan je de mensen moet kunnen overtuigen dat het geen afgewerkte koi zijn, maar dat ze pas in de toekomst verder zullen afgewerkt worden.

Hou deze sanke goed in de gaten, en als Johan wil, dan zet ik ze binnen enkele jaren in op een show, en ik weet dat ze vele ogen zal kunnen doen opengaan. Ik proef hier toekomst… Ze kwam van de opensales van Sakai, en zo heb ik er nog een groot aantal zitten, kijk maar naar deze sublieme kohaku.

Dan is Polleke aan de beurt. Ik denk dat hij gelukkig is. Hij beseft zelf dat hij nog nooit een koi heeft kunnen kopen die zowel body, kwaliteit als technisch hoogstaand patroon combineren tot een sanke die hoge toppen zal scheren.

Het ding is 16 maanden en na meting bleek ze 64 cm te zijn. Waar moet dat naartoe ? Spijtig dat de meeste van mijn klanten geen showkikkers zijn. Ik zou ze moeten motiveren om ieder een vat te nemen op de show en ze hun vissen laten inzetten…maar waarom zou ik ?

Haar naam is Rémy, genoemd naar mijn 7de kleinkind, een wittekop pur sang, en ook een karakter pur sang, want ondanks het een meisje is doet ze niet onder voor een jongen…een echte witte van Zichem…

Maar we zijn vandaag nog niet aan het einde van ons verhaal. Eén van mijn langst verblijvende koi een sanke van Momotaro, nu 5 jaar oud en 70 cm werd ook gekoesterd door een klant.

Dat zijn koi die je voor een appel en een ei weg moet doen momenteel omdat anders mijn bestand te groot wordt. Eeuwige zonde, en ik word er af en toe wel eens kwaad voor, maar het is helaas een onderdeel van het koidealerschap. Je zorgt er jaren voor, ze zijn meer dan goed, en toch moet je een verlies slikken !

Ik zou een echt eens hard willen vloeken, en als er ook maar iemand is die deze koi deze week voor een gezonde prijs wil kopen, moet hij onmiddellijk contact met mij opnemen, want het is een buitenkans, geloof me maar ! gr§èç)°me

Maar over naar the beauty and the beast. Dit is niet the beast maar de andere, laat dit duidelijk zijn.

Het oog van de meester was gecharmeerd van deze sanke. Sanke blijven bijzonder mooie koi, maar schoonheid kan ook zijn moeilijkheden hebben. Ze mogen geen foutjes hebben als ze bij de groten willen horen.

Ze is klein, maar als je goed naar de bouw van de kop kijkt, en je weet dat het een nakomeling is, namelijk pas in juli geboren, dan zou je moeten weten dat ze minstens 5-8 cm te kort komt tegenover de andere monsters. Ze is trouwens nu 51 cm gemeten, wat 4 cm meer is dan op de veiling.

Nog enkele jaren en niets zal haar nog beletten om onder te doen voor de grootte van haar lotgenoten. Het is een sanke met een beminnelijk patroon dat je moet kunnen projecteren naar 75-80 cm, waar ze haar volle rijkdom zal kunnen tonen.

Ik denk dat ze naar een goede plaats gaat, ik denk dat ze met liefde zal verzorgd worden en ik denk dat ze waar zal maken waar ze voor gekocht is. We zullen het zeker opvolgen, en ik maak me nu al sterk dat het van die koi zijn die hier grootgebracht worden om naar grote hoogten te leiden in plaats van ze in Japan te laten begeleiden….het plezier is gewoon anders…

Hebben we nu alles al gehad ? Nee hoor, we zijn nog lang niet aan het einde. Misschien moet ik deze sanke naar buiten zetten. Als het toch geen kwaad kan dat ik de koi confronteer met de winter, dan zou deze sanke een goede gelegenheid geven om het uit te testen ! Doen of niet doen, zeg het maar !

Een tancho van Sakai die even moet gecontroleerd worden, want deze had een beschadigd schubje aan de zijkant en kwam bijzonder gestrest, zoals het een goede tancho betaamd, uit de zak na het transport. Zo wit als sneeuw, zo mooi als een tancho maar kan zijn, zo is ze nu…wat wil je nog meer !

Ik heb het het showafestival genoemd. Koi uit de top van de veiling van Momotaro. Showa die alles in zich hebben om niet naar de 80 maar ver erboven te gaan. Showa die zo moeilijk te bemachtigen zijn dat je je de vraag kan stellen hoe het komt dat ze in Arendonk zitten.

Het antwoord is heel eenvoudig. Ik ben een rasechte Momotaro dealer, dat moet nu maar eens overduidelijk gezegd worden en ik wil mij blijven profileren als Momotaro dealer. Dit is een filmpje van 12 minuten van allemaal top showa van de bovenste plank !

Je piest gewoon in je broek als je deze monsters van Momotaro met deze kwaliteit in je bowl ziet rondzwemmen. En opgelet het is er niet eentje…het zijn er meerdere….

Zijn het showwinnaars ? Het zal me worst wezen, ik hoef geen shows te kunnen winnen, ik moet gewoon hele goede showa zien als ze 5-6 jaar zijn. Zal ik deze showa wel verkopen of zal ik ze zelf houden. Ik heb verleden jaar een prachtcollectie showa gehad, maar deze showa…man man man….

Het is een genot om naar dit filmpje te kijken en te genieten van het aangebodene….

Als klap op de vuurpijl belde Ivan mij uit Gent…kan ik nog langskomen, het was bijna 15.00 uur, maar ik ben al zo lang van plan om langs te komen, maar door mijn werk kan ik bijna niet in Arendonk geraken…

Tuurlijk, dan wacht ik wel tot je er bent, en gelukkig leidde het tot een verkoop van een koi die eigenlijk niet in mijn bestand thuishoort. Ik heb het Ivan ook zo verteld, en ik zei ook dat ik blij was dat ik er vanaf was.

Dit is niet neerdunkend bedoelt, het is gewoon hoe ik erover denk. goodbuy my love, goodbuy... ik hoop dat je een goede vijver gevonden hebt bij Ivan thuis, maar ik ben blij dat ik je heb kunnen verkopen.

Meer afbeeldingen