Onze eerste dag in Japan

Onze eerste dag in Japan

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 21 Mar 2009

Deze morgen om 7.30 uur stonden wij gereed om onze reis aan te vatten naar Japan. Ben stond al gepakt en gezakt.

Eerst met de trein naar Antwerpen en vandaar naar Schiphol. Alles verliep ditmaal vlekkeloos op een klein detail na. Ik was mijn tas vergeten met mijn fototoestel en filmcamera. Het was kort dag, maar het zou nog kunnen. Even bellen naar het thuisfront en na een kort overleg met mijn zoon Robby, stapte hij onmiddellijk in de auto met de vergeten spullen en reed tegen 160 km/uur naar Antwerpen om dit af te leveren. Na 40 minuten was hij bij het station in Antwerpen.

De trein richting Schiphol vertrok om 10 uur en om 1 minuut over 10 waren we op het perron, maar gelukkig had de trein 3 minuten vertraging, zodat alles nog in kannen en kruiken kwam. Ik denk toch dat ik nu stilaan oud aan het worden ben...

Op Schiphol is alles voorspoedig gegaan. We zaten helemaal achteraan en hadden 3 zetels in ons bezit, voor 2 mensen, ideaal...Het was Ben zijn eerste ervaring met vliegen en hij kreeg dus als het ware zijn eerste luchtdoop. Met het opstijgen waren er misschien wat angstige minuutjes, maar nadat hij getroost werd door de stewardessen, die hem letterlijk in de watten legden, was deze angst vlug voorbij. Je zal denken dat het een nieuwsitem is over Ben, maar dit is de eerste en de laatste keer dat hij zo omslachtig in beeld zal komen. Nu is het de beurt aan de koi.

In Tokio aangekomen, stond Brian ons nog niet op te wachten, maar we hebben niet gepanikeerd en hebben rustig gewacht tot hij zich vertoonde. Vandaag stond enkel Minuma op het programma. Deze heeft als enige zijn kwekerij in Tokio, en daar hebben we ons wat meer laten vertellen over de ontwikkeling van Goshiki. Hier hebben we toch veel van opgestoken, want dit strookt niet met onze gedachtengang. Minuma koi farm is wel de naam, maar dit heeft betrekking op het dorp, en de kweker zelf heet Kenichi Wada San. Wada San is een hele vriendelijke en integer man, heeft ons veel uitgelegd en gaf ons een zeer vertrouwde indruk.

We hadden hier onze 2 Ginrin Goshiki gezien, de gg36 en de gg40, en in overleg met Wada San, zullen we deze nog een jaar in de mudpond laten, totdat ze uitgroeien tot volwaardige prijsbeestjes. Wij hadden enkele vragen over de ontwikkeling van deze nisai, waar wij toch wat problemen mee hadden, maar dit werd onmiddellijk gecounterd door de kweker, en daarop werd besloten om ze nog een jaar daar te laten. Heeft hij gelijk, dan is hij uiterst betrouwbaar. De tijd zal het ons in dit geval leren, en zo bouw je een goede relatie op. Vermits de betere tosai reeds verkocht waren of geselecteerd voor de Wakagoishow, hebben we geen goshiki uitgekozen, en wachten we tot volgend jaar. Bij het zien van de tosai die al verkocht/geselecteerd waren is het zeker een kweker om te onthouden. Hij wordt ook aanzien als één van de beste goshikikwekers in Japan. Vooral de maruten Goshiki, op één van de foto's stal mijn hart en was een lust om te zien...helaas niet te koop. We namen afscheid van deze beminnelijke man, en vatten onze tocht aan naar het mekka van de koi, namelijk Oyija in Niiagata.

Enkele filmpjes die we bij Minuma gemaakt hebben:

Onze prachtige GG36.

Onze prachtige GG40.

De maruten goshiki die niet te koop was.

Enkele geselecteerde goshiki voor de wakagoi show, begin april.

Het is nu 11 uur plaatselijke tijd, en we moeten nog wat werk verzetten, maar morgen wordt het een dag waar we al lang naar uitkijken. We gaan de ganse dag Dainishi koi beoordelen en proberen te selecteren. We gaan echter heel kritisch zijn.

Tot morgen,

Ben en Luc