Zo graag zie ik haar

Zo graag zie ik haar

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 13 Sep 2015

Tegenwoordig moet je bijdehand zijn, en ik ben blij dat ik alles goed opgevolgd heb wat betreft de sociale media.

Soms wel enerverend, want is het niet tuut, dan is het biep of ring of noem maar op, je word langs alle kanten belaagd via whatsapp, facebook, sms, telefoon, mailverkeer en ga zo maar door.

Soms handig, soms tot vervelens toe, en weet je niet wat je eerst moet doen. En ik heb er bovendien een hekel aan om niet onmiddellijk te antwoorden….

In ieder geval kreeg ik gisteren een boodschap met de volgende tekst: " Zou je nog een keer een mooie kunnen maken van hem en ff opmeten". Voor jullie misschien een raadsel, maar ik weet natuurlijk waarover het gaat.

Het ging over deze fraaie doitsu karashigoi, een juweel van een koi. Dit zijn nu koi waar ik een zwak voor heb, en het zijn geen gosanke. Als je dit in een bowl ziet, dan kan ik echt genieten. …pure klasse. Ze zal pas in oktober naar de nieuwe eigenaar gaan, en vermits hij van ver moet komen, wou hij nog eens een glimp zien van deze 76 cm geweldenaar.

Ik heb trouwens op mijn lijstje staan dat ik er nog een aantal van deze soort ga aankopen indien de mogelijkheid zich aanbied, maar zoals gezegd, ik kan vooraf nooit geen plannen maken.

Het was trouwens het begin van een aangename middag met enkele nieuwe klanten. We hebben er een soort leerschool van gemaakt en enkele koi gebowld om hun uit te leggen waarom een koi zoveel duurder is als een doordeweekse koi.

Het is mijn taak om mensen die het koivirus min of meer te pakken hebben, de nodige informatie te geven, zodat de overgang in hun koibelevenis gepaard gaat met een grotere investering, want degelijke koi kosten nu eenmaal geld.

Ik moet ze overtuigen om die stap te maken, en soms werkt dat, soms werkt dat niet,maar proberen moet je natuurlijk altijd.

Gelukkig heb ik ook het materiaal dat beantwoord aan de eisen, en ik denk dat er met veel bewondering gekeken werd naar de genomineerden. Toeval of niet, maar de indrukwekkende kohaku valt altijd onder de gegadigden. Ze is het ondertussen gewoon om iedere week even gestoord te worden, en het blijft een fantastische koi om te zien. Geschikt voor volgend jaar enkele malen mee te nemen naar een show.

Vol overtuiging zet ik deze 3 fabuleuze koi in mijn grote bowl, die altijd goed dienst doet voor grote vissen, en probeer de positieve punten uit te leggen. Na zoveel jaar kan ik zelf nog altijd genieten om naar deze wonderen van de natuur te kijken.

Ze zwemmen op dit ogenblik rond in mijn duurste vijver waar zich in totaal nog een 20-tal koi bevinden en die op een gecontroleerde temperatuur van 18° rondzwemmen. Stabiele temperatuur werkt in mijn gedachtengang mee aan een stabiele ontwikkeling.

Dan nog even een koi van 75 cm laten zien om in indruk te krijgen van het verschil in grootte en de krachtuitstraling van een bijna jumbo…Ik heb ze niet gemeten maar ze lijkt nog groter geworden te zijn…

Maar Mary zag graag zwart, en wat kan je dan beter laten zien dan mijn Rio, de showa van Isa. Alle kenmerken van een populaire showa zijn aanwezig, meer kan ik er niet over zeggen. Wie wil er deze showa nu niet ? Dit moet je toch graag zien !!!

Hoe kan je nu zien dat een koi de klasse heeft om groot te worden was de vraag ? Dat is een moeilijke, want er zijn nog andere factoren die meespreken, maar ik heb wel een goed voorbeeld van een koi die bijzonder groot zou kunnen worden. Tenminste eentje dat normaal makkelijk de 80 cm zou kunnen halen, alhoewel het altijd afwachten is…

Deze onpopulaire sanke is 67 cm, en is juist de 2 jaar gepasseerd. Alles in zijn lijf, alles in zijn ontwikkeling duiden op een enorme groeicapaciteit. Je proeft als het ware de groeikracht…de vorm van het hoofd, de body, het staartstuk, alles ademt grootheid uit. Zet dit in je vijver en je weet niet waar het gaat eindigen.

Net zoals dit monster van 75 cm zie je een explosie van kracht en schoonheid. Teveel spikkels ? Tja, net zoals sproeten kunnen spikkels ook hun charme hebben…

Tot slot kreeg ik nog het bezoek van iemand die een kijkje kwam nemen en eigenlijk een koi wou zien voor iemand anders, een vriend van hem. Het ging over deze showa van Momotaro, Zou dit sumi nog samentrekken was de vraag ! Ik kan ja antwoorden en dan is iedereen tevreden, maar dat kan ik niet, want ik weet het niet. Je hebt natuurlijk de koikenners die met volle overtuiging beweren wat ze niet weten, maar daar behoor ik niet bij. Sumi is quasi onvoorspelbaar, je kan alleen maar gokken en hopen waar het zal komen en hoe het zal opkomen, en daarna heb je 50% kans...

Ik heb nog zoveel koi rondzwemmen waar ik wacht op een mogelijke ontwikkeling, maar velen laten me in de steek, anderen doen dan weer wat ik ervan verlang. Het blijft het mooie van de koihobby, of het vervelende, het is maar hoe je ertegenaan kijkt. Wel is het zo, dat als de koi doet wat je ervan verlangd, het een vorm van extase teweegbrengt, die je een lach op je gezicht laat toveren, en dat is wat waard in deze troebele tijden...

Helaas moest de klant nog even sparen om deze te kunnen aankopen had ik begrepen…dus afwachten is de boodschap....

En zo was mijn zaterdag voorbij gevlogen.

Meer afbeeldingen