Brrrr...Het was bitter koud

Brrrr...Het was bitter koud

Het zag er s’morgens ongelukkig koud uit, gekruid met een laagje sneeuw van een centimeter of 2, dus de verwachtingen waren niet hoog gespannen.

Mis poes, het werd ontzettend druk en ik moest serieus van katoen geven om zowel koi te tonen als koffie te zetten.

De kachel in het clubhuis deed het fantastisch en het werd lekker en gezellig warm. Bovendien kreeg ik hoog bezoek….

Niet alleen van de man die al zo dikwijls de titel van Grand Champion veroverde samen met zijn vrouw, maar ook van Henny van Groesen, je weet wel, de bezielster van de Shinkokai shows, waardoor weer vele mooie herinneringen boven kwamen.

Helaas had ik geen de tijd om me in de debatten te mengen, want ondanks het vriesweer stond de tijd niet stil voor mij. Gelukkig was er hulp, want alleen kan ik het eigenlijk niet aan.

Mijn aanbod "kies je koi en bepaal je zelf de prijs waar je je goed bij voelt", had succes en zelden heb ik op één zaterdag zoveel koi verkocht als gisteren.

De meeste koi verkoop ik via mijn website. De relatie klant – dealer speelt daarbij een grote rol, en ik ben eigenlijk trots dat ik deze positie heb verworven.

Ik heb de mensen wel laten kiezen of ze de koi mee naar huis nemen of niet, want ondanks het feit dat men normaal de koi mee had moeten nemen, moest ik toch wat meer tolerantie aan de dag leggen en ze zelf laten beslissen of ze deze nog wilden laten zitten of niet.

Door de overkappingen en de hoge verversingsgraad van water dat toch op 15° naar boven komt uit mijn waterbron van 218 meter diep, blijf ik een buitentemperatuur houden van bijna 12° en dat is nog iets anders dan bij de meeste mensen waar het toch een eindje onder de 10° is.

Een eerste koi die huis verliet was deze beminnelijke tancho die menig hart sneller liet slaan. Nisai, 67 cm, niemand gelooft het en toch is het zo. Ivan leek tevreden, en ondanks het feit dat hij vertelde dat de koi bij hem niet goed groeiden, kan ik me moeilijk voorstellen dat deze tancho niet een eind boven de 80 cm zou kunnen uitkomen.

Dat is trouwens nog voorzichtig geschat, want toevallig was Rudolf ook aanwezig en die had een kleine 10 jaar geleden ook een tancho van Momotaro aangekocht, toen nisai van een 55 cm volgens mij en die was nu 82 cm. Een mooier bewijs kan je niet geven,dus Ivan...doe je best, want deze is nog een stuk groter en beter !

Henny liet even uitschijnen dat ze een voorliefde had voor Niigata, wat ik kan begrijpen, want daar kan het beste gezelliger zijn dan in het Noorden. Ik ga echter niet voor de gezelligheid, ik ga koi kopen…en ik heb nu éénmaal mijn voorliefde voor het Zuiden…

Alle koi die vandaag naar huis gingen, werden wel opgewacht door een vijver die op dezelfde temperatuur was afgesteld, dus geen rare dingen denken….

Een andere koi die we bekeken, maar die niet goed genoeg bevonden werd, was deze sanke van Sakai FF. Een piepklein mankementje dat voor verwarring zorgde wat betreft de latere ontwikkeling van de sanke, deed de verkoop ongedaan. Maar ik begrijp het standpunt volledig.

Het ging over een schubje waarvan de toekomst niet duidelijk was, en ik kan wel zeggen dat het dit of dat was, maar ik ga geen uitlatingen doen, die ik niet kan ondersteunen. Als iedereen wist hoe een koi zou kunnen ontwikkelen, dan zou het koigebeuren vrij simpel worden en was er geen kunst meer aan om koi te laten ontwikkelen.

In ieder geval heb ik er geen probleem mee om de sanke niet verkocht te hebben, want ze behoort tot de verkozen 20 die vanaf mei zowat in mijn speciaal project zal ondergebracht worden. En ik weet zeker dat ze bijzonder goed wordt...spannend....

De Johnny had het er moeilijk mee om zijn prijs aan mij mee te delen voor deze toch zuivere Asagi. Johnny is af en toe een gouden kracht voor mij en het is moeilijk om als klant een prijs te geven op een koi.

Maar dit was nu eenmaal de voorwaarde en de vraagprijs voor deze toch wel bloedzuivere asagi was 950 euro, waarop Johnny een tegenbod kon doen. Moeilijk vond hij het, terwijl het zo makkelijk was.

Het enige probleem was dat als het tegenbod te laag was ik de koi niet meer zou verkopen...gemeen hè.... dan was het einde verhaal, er moet ergens respect worden opgebracht voor zowel de koi als voor interkoi.

Maar Johnny kon in principe nooit geen slecht bod doen, en zijn bod was in mijn ogen precies correct, waardoor het mij ontzettend gemakkelijk werd gemaakt om de koi aan hem te verkopen. Allebei weeral tevreden....

Hetzelfde voor Pascal en Naomi die graag een karsashigoi wilden aankopen. Bitter en bitterkoud was het, dat kan ik je wel garanderen en de wind tuurde over het koiveld. Ik ben geen kouscheiter, maar ditmaal heb ik het toch wel even moeten bibberen...

Helaas begaf mijn fototoestel het, en moet ik terugvallen op een ouder filmpje om de karashi te laten zien. Als ik me niet vergis hebben ze de karashi gekozen met het donkere stipje op de linkerzijde, en dat moet ik vandaag nog even verifiëren.

Voor Philippe was de tijd aangebroken om zijn tosai showa van Momotaro mee naar huis te nemen. Deze had wel een mooie ontwikkeling achter de rug, want zeg nu zelf….het sumi is er dik opgekomen als je dit vergelijkt met de aankoop.

Interessant om op te volgen en als je bedenkt dat het venstertje dat toch als storend kan aanzien worden is geïnfiltreerd door een onderliggende sumi aanzet, waardoor ik bijna 100% zeker ben dat dit zal opgevuld worden met sumi….mooi hoor. Ze was trouwens ook nog eens 3 cm gegroeid tijdens het verblijf hier in de winter.

De ogon en de yambuki hadden ook succes. Als je goed kijkt dan zie je de ogon al opkleuren en een gelige schijn aannemen op de korte tijd dat ze buiten zitten. Ik vind het niet onaardige koi, maar mijn hart gaat natuurlijk toch naar de gosanke en dan liefst in een serieus formaat.

Er werden gisteren nog meer koi gebowld, maar ik kon helaas niet op alle plaatsen aanwezig zijn, en ik moet zeggen dat ik echt plezier gehad heb in deze dag met aangename mensen. Ik hoop dat zij het ook zo ervaren hebben.

Spijtig genoeg had ik niet genoeg tijd om Henny te plagen, maar dat hou ik voor een volgende keer. Nog even melden dat ik vandaag open ben in de ijzige kou van 10-12 uur.

Ik weet niet of Ben volgende week zaterdag open wil houden. Ik moet dit nog even kortsluiten met hem, en dan zal ik dit wel melden. In ieder geval vertrek ik naar Japan aanstaande donderdag tot en met vrijdag 30 maart. Wens me succes in mijn koihunt.

Ik heb nog niet echt vaste plannen, maar ach dat hoeft ook niet…ik drijf wel op mijn instinct en wacht de kansen af.

Meer afbeeldingen

Brrrr...Het was bitter koud: afbeelding 1
Brrrr...Het was bitter koud: afbeelding 2
Brrrr...Het was bitter koud: afbeelding 3

Laat Een Reactie Achter

Nog geen reactie

Openingsuren

Zaterdag: Van 11.00 tot 14.00 uur.
Wil je later op zaterdag komen, maak dan even een afspraak
Zondag: Van 10.00 tot 12.00 uur, of nadien op afspraak.

Overige dagen: op afspraak.
GSM: +32 (0)478 36 74 74

Koi v/d week

2402001

sanke 2402001
inlove funny surprised sad angry thumbsup yesimage/svg+xml noimage/svg+xml