De laatste mango vind zijn thuis

De laatste mango vind zijn thuis

Het begon al vroeg in de ochtend, want Hessel dacht er anders over. Hij wou vroeg komen om zo snel mogelijk de laatste van de serie mango even in de bowl te zien en eventueel aan te kopen.

Hij kwam, keek en kocht, het was het begin van een aangename koidag. Vaarwel mijn laatste mango die nog verkocht moest worden ! Het is nu bijna wel genoeg geweest met dat éénkleurig gedoe veronderstel ik. 

Ik heb er nog een 20-tal rondzwemmen, maar die heb ik nog niet in de verkoop gedaan. Ik laat ze nog even groeien, en dan zullen we ze wel tonen, maar dat zal pas rond eind augustus zijn. Het zijn de overblijvende van de 280 reeks begin dit jaar. Een dankbare onderneming, want de overblijvenden doen het goed. 

In de zomer gebeurt het dikwijls dat mensen op vakantie gaan ergens in de buurt, en ze maken van deze gelegeheid gebruik om even langs te komen.Het stond reeds lang in hun agenda, en als de kans zich voordoet, dan komen ze op bezoek. Dat was ook zo met Paul en Linda, die uit de regio Urk kwamen. Urk geeft mij altijd een goed gevoel, waarom weet ik niet, maar ik heb enkele heel plezierige klanten uit die streek.

De afstand is echter dikwijls een een afschrikmiddel. Dat is begrijpelijk maar als je iets graag hebt, dan heb je dat er wel voor over. Ik krijg wel steevast  te horen dat Interkoi een gezellig onderkomen voor de koi is, tenminste als de zon schijnt. Dit zijn niet mijn woorden, maar van de bezoekers !

Ook de rijkdom aan keuze van de koi is een verademing en de meeste bezoekers staan altijd positief tegenover de aanwezige koi, en zo wil ik het houden. Vooral het uitgebreide aanbod van hoogwaardige koi wordt op prijs gesteld. En ik moet toegeven dat ze gelijk hebben, mijn wens om een grote algemeenheid van goede degelijke koi in een niet te grote massa, maar wel van behoorlijke kwaliteit en grootte is zich aan het voltrekken.

Er staat nog veel moois op het menu als je de collectie bekijkt die nog in Japan zit. Tegelijkertijd slik ik toch even als al dat moois nog klaarstaat om naar Arendonk te komen, en dikwijls vraag ik me af of ik dit niveau wel kan handhaven.

Er werd gezellig gekonkelfoest tussen de aanwezige klanten, en mijn vriend Jan, zo noem ik hem altijd komt gelukkig af en toe toch nog eens langs om te genieten van zijn sanke die hij nog heeft zwemmen. Ik ben altijd blij als ik hem zie, en dat is geen stroop die ik aansmeer, integendeel, dat is respect.

Luc mag ik mijn sanketje nog eens zien aub. Natuurlijk mag dat Jan, en dan schep ik enkele sanke die nog overblijven, want 1 sanke in een bowl is zo triestig, dat wil ik niet, en ik zet dan de 3 betere sanke samen. Dan loop ik naar het clubhuis en ga ik een stoel halen voor Jan, en dan kan hij rustig gaan zitten om van dat kleine spul te genieten.

Luc, welk is de mijne vraagt hij dan op deugnietachtige wijze ! Maar hij weet het goed genoeg hoor...hij vind het leuk om iemand voor de gek te houden. 78 jaar is ie... ik  hoop dat ik nog even energiek ben als Jan als ik zo oud ben geworden.

kujaku van tamauraOndertussen beraden zich de anderen over een paar koi. Wij kunnen niet beter dan ze te laten zien, waar vooral aandacht wordt geschonken aan een goed ontwikkelende kujaku.

Dit is een voorbeeld van een kujaku die een bijzonder positieve metamorfose ondergaat. Ik vind het stom dat ik haar niet gefilmd heb, dus ik ga dat vandaag misschien terug goedmaken.

Wij dachten dat dit de mindere was van de voorgaande, maar de positieve metamorfose is ingezet en deze ontwikkeld buiten verwachting. Ik ga haar vandaag bowlen en filmen.

Ondertussen bereidde ik een bowl met enkele genomineerde koi, waaronder de showa die koromo showa is geworden. Het was mijn oudst verblijvende koi in Arendonk en ook deze heeft ook zijn stempel gedrukt op zijn aanwezigheid.

Het is altijd plezierig om een koi te laten zien na een jarenlange evolutie. Om evolutie te schetsen vond ik het niet beter dan er 4 samen in een bowl te zetten. Terwijl ik bezig was kwamen Leon en Janny op het erf gereden om naar de koromo showa te komen kijken. 

Ik kreeg complimenten omdat je bij de pancarte de volledige evolutie van de showa kon opvolgen van aankoop tot op de dag van vandaag, gespijst met een aantal filmpjes over deze periode.

Ik was bijzonder trots dat dit op prijs werd gesteld, want men vergeet hoe enorm arbeidintensief het is om alles zo goed bij te houden, zodat er iets meer te kopen valt dan een koi, men koopt een geschiedenis, en daar ben ik trots op.

Het is voor mij een eer om de oudste koi, die trouwens nog niet zo oud is aan de man gebracht te hebben. Bovendien is deze showa nog niet aan het einde van zijn latijn, maar dat komen we nog wel ooit te weten, daar ben ik zeker van.

Er is nu weer een volgende oudste, die ik toch graag even onder de aandacht breng. Het is de ginrin kohaku van Momotaro die nu om en bij de 50 cm is. niet groot, wel goed.

Ook deze aankoop herinner ik me als geen ander. Ik moest en zou ginrin kohaku hebben, maar de ginrin momo's gaan altijd veel te duur van de hand. 

Ik moet  me dan maar tevreden stellen met drie in een zak te kopen, zo kwam ik in het bezit van deze ginrin kohaku.  Zoals altijd worden er 2 van de 3 verkocht en eentje blijft altijd zitten, het wederkerende verhaal, waar ik altijd vervelend van wordt.

Wie interesse heeft in deze laatste ginrin kohaku, die trouwens bloedmooi is, mag me contacteren hoor ! Je moet je niet inhouden !

Om verder te gaan met deze 4 in de bowl, nog snel een woordje uitleg. De sanke heeft een ware metamorfose ondergaan, is van behoorlijke kwaliteit en is de laatste tijd al te veel gebowld. Laat deze nog maar een paar jaar zitten, je zult je een bult verschieten. 

De sandan kohaku was volgens mij een koi die onmiddellijk zou verkocht worden....mis poes, wat ken ik nu van koi. Ik heb me weeral vergist, maar ik maal er niet om want het blijft een beauty om te bekijken. 

Om nog maar te zwijgen van de strak gestreken showa van Momotaro. Aangekocht als guarantee female, maar toch blijkt het een mannelijke showa te zijn. Weeral een illusie armer ? nee hoor ! Qua schoonheid moet hij zeker en vast niet onderdoen. Nu nog alleen de verstandigste klant vinden die zich niet stoort aan het feit dat het een mannelijke koi is. Bloed en bloedmooi is ie....en ja hoor, die wordt ook 70 cm als het goed is !

Tenslotte laat ik je de sanke nog zien die ik tegelijkertijd kocht met de showa van hierboven. Dit zijn de sanke die het hart sneller doen stromen, maar een belasting voor je portemonnee zijn. Ze is duur Luc, hoor ik dan, en ik kan niet anders antwoorden dat ze mij ook veel geld gekost hebben. Bovendien draag ik nog eens extra het risico dat ze niet verkocht wordt, en dan moet ik ze met verlies slijten. Daar wordt bijna nooit geen aandacht aan geschonken....

Nog even melden dat ik vandaag aanwezig ben van 10.00 tot 12.00 uur, maar kom niet te laat, want als er niemand is om 11.30 uur dan ben ik de pist in. Dan ga ik lekker uitrusten op mijn vrije zondag namiddag.

 

Meer afbeeldingen

De laatste mango vind zijn thuis: afbeelding 1

Laat Een Reactie Achter

2 reacties

Andrée en Ludo

555


mitch

555


Openingsuren

Zaterdag: Van 11.00 tot 14.00 uur.
Wil je later op zaterdag komen, maak dan even een afspraak
Zondag: Van 10.00 tot 12.00 uur, of nadien op afspraak.

Overige dagen: op afspraak.
GSM: +32 (0)478 36 74 74

Koi v/d week

2402001

sanke 2402001
inlove funny surprised sad angry thumbsup yesimage/svg+xml noimage/svg+xml