Stille en moeilijke tijden

Stille en moeilijke tijden

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 20 Jul 2014

Eerst en vooral wil ik toch even zeggen dat het moeilijk is om nieuwsitems te schrijven momenteel.

Moeilijk, vooral omdat het een slecht gevoel geeft om optimistisch een verhaal neer te pennen als je weet wat er momenteel aan de gang is met het vliegtuigongeluk. Je kan moeilijk apathisch blijven op het hele drama.

Wel wil ik zeggen dat wij meeleven met het Nederlandse volk om het verlies van hun dierbaren, en natuurlijk ook aan de andere landen die op deze onzinnige manier mensenlevens hebben verloren. Onmacht is vooral het gevoel dat overblijft, en ik hoop dat ze in Europa niet alleen de eerste wereldoorlog herdenken dit jaar, maar dat ze ook eens nadenken over wat er nog te komen staat.

De wereld staat in brand, en wij zijn sitting ducks, die in principe geen enkele militaire macht meer kunnen uitoefenen. De uiteinden van Europa staan in brand, en het enige wat we kunnen doen is interne ruzies, vitterijen en kinderachtig machtskrakeel intern uitvechten, in plaats van een vuist te maken en te doen wat nodig is.

Ik zou erover kunnen zwijgen, en opnieuw rustig een verhaaltje schrijven over onze mooie koi, onze prachtige vijvers en precies doen of mijn neus bloeit, maar dat geeft me een slecht gevoel momenteel. Ik weet het, de wereld gaat voort, en ik zal er als eenling weinig aan kunnen veranderen, maar ik word het zo moe om telkens naar het nieuws te kijken, te luisteren hoe de interne politiek zich enkel engageert om hun eigen belangen op te dringen, onder het mom van op te komen voor de bevolking...zielig en pathetisch vind ik het. Ik heb er maar één woord voor...kloefkappers zijn het....

Ik kan het leven echter niet veranderen en moet ongenuanceerd doorgaan met het schrijven van een nieuwsitem iedere dag. Sommigen vinden het niet nodig, anderen wachten iedere dag op mijn verhaaltje, maar eerlijk gezegd heb ik het er nu moeilijk mee.

Het enige wat ik kwijt wil, is dat het heel rustig is momenteel, dat ik weinig of geen volk ontvang op zaterdag, wat ook heel normaal is tijdens de vakantieperiode.

Ik heb dan ook maar enkele filmpjes gemaakt en deze tot één geheel gekoppeld. De sekiguchi moesten even gecontroleerd worden, en dat heb ik even op film vastgelegd. Ik heb het gevoel dat ze er goed uitzien en dat ze langzaam groeien.

Ik heb er enkele gemeten, en de grootsten zijn 29-30 cm. Ik heb slechts 1 vergelijkingspunt en dat is de grootste showa die je op het laatst kan zien. Deze was een maand geleden 29 cm, en die is ondertussen 31 cm.

Het zijn geen gulzigaards, maar op het filmpje kan je toch duidelijk zien dat ze een serieuze metamorfose aan het ondergaan zijn qua body. Het zijn dankbare showa zonder dat ze opvallen door hun grootte. Mijn gevoel zegt me dat ze de potentie hebben om mooie showa te worden van ± 60 cm., maar dat het wel een verrijking gaat zijn in het koibestand van je vijver.

De koi zitten vrij warm binnen, wat geen voordeel is voor de ontwikkeling van het hi, en het sumi zal met de wamte ook niet echt opkomen. Je ziet echter de toekomstige sumi uitspattingen, en Sekiguchi kennende zullen het prachtige diepe sumipatronen worden.

Ik heb ze momenteel niet in de verkoop staan. Ik laat ze verder ontwikkelen en zal wel zien wat er op het einde van het jaar van terechtgekomen is.

Meer afbeeldingen