De lamp ging uit
Inderdaad, de lamp ging deze morgen uit om 5.45 uur, het uur dat ik gewoonlijk zowat opsta.
Dan pas besef je wat je mist. Tot 8 uur is de electriciteit volledig uitgevallen, en voor zover ik weet in heel Arendonk. Ik op mijn fiets, in het donker, (en het was echt donker en miezerig) naar de koi om te zien of alles in orde was.
Probleem ? Ik kon gewoon niets zien, dus moest ik onverrichterzake terug naar huis. Geen stroom, geen internet, jongens wat wordt het leven saai en ééntonig. Ik kon niet anders doen dan wachten.
Ik had ondertussen wat berichten binnengekregen uit Japan in verband met de aankomende zending, maar kon gewoon niet antwoorden. Frustaties, je weet niet wat er aan de hand is. Normaal lost zich dat wel op, maar als het langer dan een uur duurt, dan begin je je toch ongerust te maken.
Ik zou ondertussen kunnen eten, maar ik kon geen koffie zetten. Ik had ook geen vuur om koffie te zetten, dus wist ik niet hoe ik water warm zou moeten maken.
Gelukkig was rond 7.50 uur alles weer in orde en konden we weer beginnen aan ons dagelijks werk. Je begint er toch eens goed over na te denken in wat voor tijd we momenteel leven...